Zgodnie z tym, o czym pisaliśmy w zapowiedzi, spotkanie było bardzo istotne dla obu drużyn. PROtotype wygrywając 3-0 znalazłoby się w grupie mistrzowskiej, natomiast Tufi Team, które miało zapewnioną grupę mistrzowską, walczyło o nadgonienie punktów, które dzieliły ich od Omidy Team oraz Volley Gdańsk. Środowy mecz był drugim z rzędu, w którym zabrakło prawdziwego lidera tej drużyny – Piotra Watusa. Z drugiej strony, okazję do debiutu w nowych barwach mieli Jakub Kozłowski (poprzednio Team Spontan), którego bodajże po raz pierwszy w SL3 widzieliśmy na libero oraz Mateusz Uciński. Sam mecz lepiej rozpoczęli gracze PROtotype Volleyball, wychodząc na prowadzenie 5-0, po którym Tufi musiało wziąć czas. Ten przyniósł oczekiwany rezultat, bowiem po chwili na tablicy wyników pojawiło się 10-8 dla drużyny Mateusza Woźniaka. Od tego momentu trzecia siła obecnego sezonu miała kontrolę nad poczynaniami na parkiecie. W końcówce Mateusz Uciński obił blok i Tufi mogło cieszyć się z wygrania pierwszej partii. Drugi set zakończył się dokładnie takim samym wynikiem jak pierwszy. O tym, że to Tufi ponownie wygrało, zadecydowała mniejsza liczba błędów własnych. To właśnie po jednym z nich ‘Tuffiki’ cieszyły się z wygranej seta, a co za tym idzie – całego meczu. Ostatnia partia zaczęła się lepiej dla ekipy Mateusza Woźniaka (9-6). Po chwili ‘Transformersi’ zanotowali konkretną serię, dzięki której wyszli na prowadzenie (14-13). Tym razem to Tufi popełniało więcej błędów, dzięki czemu PROtotype ugrało jednego seta, który będzie zapewne bardzo istotny w kontekście walki o utrzymanie. Tufi z kolei może żałować braku trzech oczek. Gdyby udało im się je zdobyć, do wicelidera rozgrywek – Volley Gdańsk traciliby zaledwie jeden punkt.

W jedynym pierwszoligowym starciu we wtorkowy wieczór zmierzyły się dwie drużyny, które są na przeciwległych biegunach ligowej tabeli. Po poniedziałkowej wygranej przeciwko Volley Gdańsk stało się jasne, że ‘Logistycy’ staną we wtorkowy wieczór przed ogromną szansą na to, aby wskoczyć na pierwsze miejsce w tabeli i dodatkowo, po rundzie zasadniczej uzyskać dwupunktową przewagę nad najgroźniejszym rywalem w walce o tytuł mistrzowski. Jedyne, co trzeba było zrobić to ograć drużynę świetnie im znaną – Oliwę Team. Tak jak wspominaliśmy w zapowiedzi przedmeczowej, obie drużyny znają się doskonale. Znają swoje mocne i słabe strony. Przed meczem wiedzieliśmy, że trzy punkty nie przyjdą Omidzie łatwo. Dużo mówi się o ewentualnym mistrzostwie drużyny Konrada Gawrewicza i często zapomina się o tym, że Oliwa również grała o bardzo istotne dla siebie cele. Każdy punkt przybliża ich do utrzymania. Początek meczu udowodnił, że gracze Dawida Karpińskiego tanio skóry nie sprzedadzą. Wyrównana walka trwała od pierwszego gwizdka sędziego niemal do ostatniego, który zakończył pierwszą partię. W końcówce doszło do kontrowersyjnej sytuacji, po której sędzia przyznał bardzo ważny punkt dla Omidy. Ostatecznie set zakończył się wygraną drużyny Konrada Gawrewicza do 18. Druga odsłona rozpoczęła się, podobnie jak ta pierwsza – od wyrównanej walki. Mniej więcej w połowie tego seta ‘Logistycy’ narzucili rywalom swoje tempo, w efekcie czego wyszli na prowadzenie (19-13). Gdy wszyscy byli już myślami w trzeciej odsłonie, rywale nadgonili kilka punktów, ale koniec końców – nie byli w stanie tej partii wygrać. Podobnie jak w pierwszej, w tej set zakończył się do 18. Trzecia odsłona, przynajmniej w pewnej części była festiwalem błędów obu drużyn. Z czasem Omida zdołała uciec rywalom na kilka punktów i pewnie wygrała tę partię do 15, a cały mecz 3-0. Oliwa z kolei w kolejnym już spotkaniu pokazała, że będzie do końca biła się o utrzymanie.

Już w zapowiedzi przedmeczowej pisaliśmy o tym, że jeśli Volley ma wygrać pięćdziesiąte spotkanie z rzędu to ich rywalem powinien być ktoś bardzo mocny. Runda zasadnicza ułożyła się w najlepszy możliwy dla tego scenariusza sposób. Ostatni mecz w fazie zasadniczej był zarazem pięćdziesiątym meczem w Siatkarskiej Lidze Trójmiasta dla drużyny Volley Gdańsk. Dodatkowo, rywalem była ekipa wagi ciężkiej – wicemistrz poprzednich rozgrywek i drużyna, która w obecnym sezonie jeszcze nie przegrała – Omida Team. Już przed meczem było wiadomo, że czyjaś passa się skończy. Aby do tego nie dopuścić, obie ekipy stawiły się niemal w komplecie. Po stronie Omidy zobaczyliśmy np. Mateusza Szturmowskiego, którego w tym sezonie nie mieliśmy jeszcze okazji oglądać. Sam mecz rozpoczął się lepiej dla obrońców tytułu – Volley Gdańsk. ‘Żółto-czarni’ dość szybko wypracowali sobie kilkupunktową przewagę i przyznamy, że przez chwilę pomyśleliśmy, iż będzie to nudne spotkanie. W każdym razie, pierwsza partia zakończyła się dość wysokim zwycięstwem Volley i wydawało się, że formalnością będzie wygrana w kolejnym spotkaniu. Drugi set zaprzeczył powyższym słowom dość błyskawicznie, bowiem Omida szybko wyszła na kilkupunktowe prowadzenie (6-1). Duża w tym zasługa wprowadzonych w końcówce pierwszego seta atakującego Mateusza Szturmowskiego oraz dawno niewidzianego w SL3 przyjmującego Łukasza Wiktorko. Po dwóch asach serwisowych tego drugiego Omida prowadziła już 13-6 i chyba tylko cud mógłby sprawić, że VG wygrałby tę partię. Cóż, cudu nie było, ale zaskoczenie i to ogromne – owszem. Omida dzięki świetnej grze wygrała tę partię do dziewięciu i była to najwyższa porażka w jednym secie w historii występów drużyny VG w SL3. O zwycięstwie w meczu musiał zadecydować trzeci set. W nim podrażniona ekipa Volley wyszła na prowadzenie (7-2). Po chwili, na zagrywce stanął jednak kapitan drużyny – Konrad Gawrewicz i dał swojej ekipie drugie życie, doprowadzając do wyrównania (7-7). Od tego momentu mieliśmy bardzo wyrównaną grę i w zasadzie tylko raz jedna z ekip zdołała wyjść na trzypunktowe prowadzenie (13-10 dla VG). Pod koniec ‘Żółto-czarni’ prowadzili już 18-16 i wydawało się, że za chwilę postawią kropkę nad ‘i’. Niestety dla nich to Omida zdobyła kolejne trzy oczka i po chwili jako pierwsza z drużyn w Siatkarskiej Lidze Trójmiasta ograła ekipę Volley Gdańsk. Na koniec słówko pocieszenia dla drużyny Volley. Uważamy, że te 49 spotkań było osiągnięciem z kosmosu. Jesteśmy przekonani, że miną lata zanim ktokolwiek zdoła zbliżyć się do tego wyniku. Gracze w żółto-czarnych trykotach mogą chodzić z podniesionymi głowami. Tego, czego dokonali już nikt im nigdy nie odbierze. Podsumowując, dziś dowiedzieliśmy się, że finisz tego sezonu sprawi, że trójmiejscy kardiolodzy będą mieli masę roboty. Jeszcze nigdy obrona mistrzostwa nie była tak zagrożona.